Kwestie van eens af te wisselen van klassieke vampieren, dacht ik: tijd om eens een klassieker in het genre boven te halen. We spreken hier eind jaren 1970, láng voor vampieren Twilightgewijs helemaal cutesy-poo waren, en even na Interview with the Vampire.Edward Weyland (niet zijn echte naam) is een roofdier.Akkoord, hij steekt het goed weg, achter een façade van eruditie en charme, als een vooraanstaand professor antropologie aan een degelijke universiteit, met publicaties en alles erop en eraan. Maar dat neemt niet weg dat hij zichzelf niet als menselijk beschouwt, en dat hij mensen als niet meer dan slachtvee ziet.Hij is niet slecht, hij is niet goed, gewoon: anders. Geen empathie met zijn voedsel, en net genoeg sociale vaardigheden om voor normaal door te gaan.Weyland is geen bovennatuurlijke vampier: het is zuiver biologisch. Hij heeft een uiterst lang leven, voor zover we het te weten komen moet hij al sinds het stenen tijdperk rondlopen. Hij voedt zich door bloed te zuigen via een soort steeknaald onder zijn tong, en om de paar decennia gaat hij in een soort "winterslaap", wordt hij wakker met nauwelijks herinneringen aan zijn vorige identiteiten, en maakt hij zichzelf een nieuw personage.The Vampire Tapestry zijn vijf vignetten uit het leven van Weyland. In het eerste is hij een ver personage in het verhaal van een kuisvrouw, die in een flits doorheeft wat hij is, en als hij haar wil aanvallen, schiet ze hem neer.In het tweede stuk zit hij gevangen, met een heel klein beetje --maar nauwelijks, eigenlijk-- interactie mat één van zijn bewakers.In het derde wil hij terugkeren naar zijn werk van het eerste verhaal, maar moet hij verplicht op therapie. En daar besefte ik dat we met het verhaal dichter bij de persoon komen: hier is er dialoog, en zelfs iets dat hij misschien in al zijn jaren nooit had: een soort relatie.In deel vier is Weyland nét verhuisd naar Albuquerque, en zitten we in zijn hoofd tijdens een voorstelling van Tosca en leert hij meer over zichzelf dan hij eigenlijk wou weten. En in deel vijf komen alle chickens home to roost, als het ware.Hm. Vreemd boek. Ik begon er 's avonds laat aan, en ik ben niet gestopt tot het uit was. Da's een redelijk duidelijk teken dat ik het goed vond, dus. Maar als ik wat rondkijk op het internet, zie ik dat er redelijk veel mensen zijn die er helemaal niets aan vinden. Saai, ééndimensionaal, onsympathiek hoofdpersonage... weird.Ik vond net het omgekeerde. Boeiend, intrigerend, een alsmaar interessanter wordend hoofdpersonage, en treffend neergepote nevenpersonages.We zullen het maar op polariserend houden, zeker?
So this book is divided into 5 novellas, some with ludicrous names.I'll review them one by one if I get through them all... There may be mild spoilers...The ancient mind at work: Well... The protagonist was really annoying. As other reviewers have noted she has a ridiculous world view. There's a serial rapist loose on campus, her thoughts are: Women with sense don't get raped.She's South African and has this weird race thing going on, where she randomly trusts black people, but spends a lot of time thinking to herself that she doesn't know how to talk to them or deal with them. Why did I keep reading? Because it's OK to have an annoying protagonist that has fucked up world views, it doesn't necessarily mean anything other than that. But I also read on because of the ludicrous way she discovers the vampire is a vampire, it's in the first few pages so no spoilers:She sees him walk by a student who is hunched over on the ground possibly because of pain or maybe extreme fatigue after a session at the vampires sleep lab. He just walks straight past him and gets in his car and drives away. He just doesn't care. Monstrous. She even goes over in her head that maybe he just thought that the student was bending down to pick up something. But deep down in her gut, because of this one shocking incident, she knows he's a vampire....I could have accepted it if the author had used the angle that she was a hunter back in Africa, which we are told later on, if it had been something like a predator recognises another predator type thing... but no. Later she attends a lecture he's holding about nightmares. A students asks something about werewolves and then the vampire starts lecturing about vampires and basically has a whole class on his own mythology. Nice and handy. He just shares all his secrets, like he's been waiting for years for someone to ask him about vampires and then they asked him about werewolves and then he just went Close enough! and carried on with it. It gets 2 stars for the lols I had reading it. The land of lost content Meh. The vampire is trapped after (view spoiler)[he was shot in the end of the last novella (hide spoiler)]
Do You like book The Vampire Tapestry (1980)?
Our hunt for new series to read is ongoing and often on our blogs, or the podcast we request new titles. We are especially looking for books that are progressive and have good representations of marginalized people. Because all of our blogs are social justice related we have a tendency to trust the recommendations. The following is the recommendation that we received for the Vampire Tapestry“I also recommend The Vampire Tapestry by Suzy McKee Charnas for vampire fiction fans. I read it years ago but it's a very interesting take on the Vampire mythos with just scary good, brilliant writting..”We need to thank you. Up to this point we were forced to constantly refer to Charlaine Harris’ Aurora Teagarden series as our example as the most fail possible. It was awkward, because we were constantly referring to a book outside the genre and justifying it based in Harris’ urban fantasy series. But no more, now we have a book that is worse than Teagarden – a book within the genre that sets a new limit for awful. So, thank you.I’m sorry, this review does descend into a lot of snark - but oh gods this book was PAINFUL. Honestly, we got through this only by emailing each other in snarky glee. This is also why this review is a collaborative effort. I warn for MILD spoilers but not many.Read More
—Fangs for the Fantasy
The Vampire Tapestry by Suzy McKee Charnas is a fascinating story recounting the life of the vampire Dr. Edward Lewis Weyland. The book reads more like a series of interconnected novellas than a novel but I liked it. The first three sections are told through the points of view of three people who come into contact with Weyland and know that he is a vampire. The last two sections are told from the Weyland’s point of view as he envisages his increasing cognizance of human nature. It's a persuasive story that abjures all the allure and sex so frequently accompanying with vampire novels. In Weyland, we see both monster and man and neither side is particularly compassionate. 5 Stars
—Kathy Hiester
I had some ambivalence about this book at first, but ultimately came to appreciate it a lot. Ed Weyland is a professor with a difference, he is a bona fide vampire. Weyland is not the supernatural creature of typical sharp-fanged fiction, but a natural if unitary, natural phenomenon. No full moons or holy water in these tales. Weyland is nothing more than a creature with significant physiological differences from humans, a predator living among his prey, stronger, longer-lived, with keener sense
—Will Byrnes
