NEVER MIND the typos in the book, hello people, naintindihan n'yo naman ang istorya, nabasa n'yo naman siya WITH EASE...ano ini-emote n'yo?Ano, maganda siya. Sorry medyo magiging judgemental ako, yung mga hindi nagandahan, ano, hindi nila naintindihan. Kulang kayo ng konti sa neurons pero okay lang yan, pag mas ginagamit ang neurons mas na-strengthen, parang muscles lang yan. Chos. Okay hindi na ko mang-aaway, k fine magkakaiba tayo ng taste pero kase as a certified OA as in OA book reader and lover, I find this very unique at minsan lang talaga ako makabasa ng kakaibang akda, so five stars tlg siya. I mean isa ito sa mga napa-WTF ako sa huli. As I've said nga sa fb ko before, nasira ang inner peace ko sa libro na to bwahahaha. Labyu Sir Eros. To read is to believe. chos. basta kase see it for yourself peepz. Bitin sa kalibugan. Napakalupet ng twist ng librong ito. Habang binabasa ko ito ay napakaraming tanong na pumuputok sa aking isipan. Medyo naghihintay nga lang ako dahil nasanay lang ako na laging may bed scenes sa mga libro ni Eros. May mga bahagi na akala ko ay may mangyayari na. Hindi pala. Wala pala. Pero kung ito ang dahilan ng pagkadismaya ng mga ibang reviewers, aba eh, siguro'y nagbabasa lang sila dahil sa kalibugan. Hindi rin dapat ipagkumpara ang librong ito sa "Ang Mga Kaibigan ni Mama Susan." Iba si Bob Ong kay Eros Atalia. Kung misyon man ng librong ito na takutin ang mga mambabasa, siguro'y hindi lang naging matagumpay sa mga karamihang mahina ang euphoria at kulang sa ehersisyo ng mga neurons sa kanilang utak. Sa tingin ko ay ang misyon ng librong ito ay para maipakita ang mga sitwasyon sa mga malalayong lugar na hindi naaabot ng gobyerno, malaman ang mga ilegal na gawain, existence of revolutionary tax at meron pa lang palarong patigasan ng titi ng mga bata.Si Mong ay walang palag kay Intoy. Natapos ko itong basahin at hindi pa rin ako nakaka-recover sa mga mas naunang nobela ni Eros Atalia.
Do You like book Tatlong Gabi, Tatlong Araw (2013)?
:)
—abegail
I love horror, dope. But this one is just err... scary? I don't think so.
—maddy
