This story starts off exciting with Abbie on the run from some thugs. I enjoyed the relationship between Abbie and Jack. My only complaint was the dialogue. I feel that when British authors decide to make the characters American and the settings in America, American English should be used. This took away from the story for me. Often Abbie, who was American, would use foreign terms for common items. All in all good plot, but needed a bit more research to make the American characters authentic. Οι σκηνές του sex, είναι καυτές... πολύ καυτές και αυτό, αποτελεί ένα σπουδαίο συν για τον αναγνώστη που θα επιλέξει αυτό, ή οποιοδήποτε βιβλίο της κατηγορίας, με κριτήριο, κατά πόσο μπορεί να ανέβει η λίμπιντό του. Κι αν μη τι άλλο, μπορεί να εκτοξευτεί στα ύψη.Μπορεί να πραγματεύεται BSDM σχέσεις αλλά, όχι σε ακραίο επίπεδο, ούτε με τρόπο που να γίνεται ενοχλητικό. Άρα, όσοι αναγνώστες δεν αναζητούν κάτι το hardcore, δεν θα βρεθούνε μπροστά σε δυσάρεστες εκπλήξεις.Μπορεί να είναι ένα άρλεκιν αλλά, χωρίς να είναι ιδιαίτερα καλογραμμένο, είναι ευκολοδιάβαστο και ευχάριστο. Προσφέρεται για χαλάρωση αλλά, για τίποτα περισσότερο.Ο Jack και η Abbie, βρίσκονται σε ένα αεροπλάνο... ο πιλότος παθαίνει ανακοπή... το αεροπλάνο πέφτει και βρίσκονται χαμένοι στην ζούγκλα... χμ... χμ... πολύ ρεαλιστικό! Χα!!! Οκ, όταν διαβάζουμε, θέλουμε και λίγο παραμύθι αλλά αυτό, είναι τουλάχιστον ακραίο, γελοίο και... ΔΙΧΩΣ ΝΟΗΜΑ!!! Ειλικρινά, το διάβασα ξανά και ξανά και δεν βρήκα, καμία απολύτως σκοπιμότητα σε όλο αυτό, πλην ίσως του ότι προσπάθησαν να προσφέρουν κάτι το ιδιαίτερο και πρωτότυπο. Αν ζητάτε τη γνώμη μου, απέτυχαν οικτρά.Συμπληρωματικά με την παραπάνω παρατήρηση, έχω να προσθέσω πως, το δήθεν σασπένς που προσπάθησαν να προσδώσουν στην ιστορία με την πτώση του αεροπλάνου στο νησί, πολύ απλά, ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ!!! Μπορούσαν να επικεντρώσουν τις προσπάθειές τους στο να κάνει πιο αγωνιώδης την εξέλιξη της σχέσης τους, πράγμα που δυστυχώς, δεν έγινε ποτέ.Συμβαίνουν πολλά και διάφορα κατά την διάρκεια της εξέλιξης της ιστορίας τα οποία, απλώς συμβαίνουν. Δεν εξηγούνται, ούτε δικαιολογούνται και αυτό, έχει να κάνει με πράξεις, αποφάσεις, συμπεριφορές. Δεδομένου του ότι δεν ξέρουμε αν πρόκειται για σειρά βιβλίων ή όχι, το τέλος, υπερβολικά happy για τα γούστα μου, σε βαθμό αφέλειας, και αφήνει πολλά παράθυρα ανοιχτά. Μπορεί να ήθελαν να καλύψουν τα νώτα τους αλλά, όταν δεν έχεις αποφασίσει τι θα κάνεις μελλοντικά, περιορίζεις την ρευστότητα του πράγματος.Συνολικά ως υπόθεση, πολύ φλατ και προβλέψιμο. Δεν υπήρχαν ανατροπές, δεν υπήρχαν εκπλήξεις... Ακόμα και οι ίδιοι οι χαρακτήρες, είναι επίπεδοι, δεν μπορείς να δεθείς με κανέναν, χωρίς να είναι αντιπαθείς ή παντελώς αδιάφοροι. Κάτι παρόμοιο, ισχύει και για τους περιφερειακούς, τρίτους χαρακτήρες που συνήθως, προσθέτουν μια άλλη νότα σε ανάλογα εγχειρήματα.(Αναλυτικό review αν τελικά κυκλοφορήσει...)
