La poesía de Yahya Hassan es un grito. De hecho es lo que primero llama la atención de quienes leen su primer libro, puesto que todos los poemas que hacen parte de él están escritos en mayúsculas. No extraña que sea así dado que sus poemas son crudos, contundentes, dolorosos pero también aguerridos. Yahya Hassan escribe textos que dan cuenta de sus guerras personales y de las cosas que ha tenido que enfrentar en su corta vida (incluso ha estado sometido a juicios penales y detenido varias veces, así como puesto a cargo de pedagogos), debido también a su condición de inmigrante en Dinamarca. Poemas desgarradores que se leen, como se indica en la contraportada del libro, casi como si fueran la letra de una canción de rap. Jeg tror aldri jeg ville lest denne diktsamlingen om det ikke hadde vært for alt bråket rundt Yahya Hassan, som jeg i hovedsak får med meg fordi jeg leser danske aviser nå og da, mest Politiken. Jeg ble nysgjerrig, rett og slett, på hva dette kunne være for noe som får en diktsamling - av alle ting - til å bli både bestselger og en av de mest omtalte utgivelsene i et gitt år. At han også får trusler, blir slått ned på gaten etc, et stort WTF fra Danmark. Jeg liker hvordan diktene hans forteller en historie, og lurer på hvor mye av det som er reelt og hvor mye som er overdrevet, om det er. Men det er uansett interessant. Om diktene som sådan er jeg redd jeg ikke kan uttale meg, jeg leser ikke veldig mye poesi. Men historien, og uttrykket, og reaksjonene, gjør boken vel verdt å lese. Lurer på hvordan han skal klare å følge opp! - Men det er en annen sak.
