این داستان دربارهٔ پادشاه ششم انگلستان که در ربع دوم قرن شانزدهم میلادی میزیست نوشته شده است. در یکی از روزهای پاییزی، در خانواده‌ای فقیر، پسری به دنیا آمد که خانواده‌اش نمی‌خواستند به دنیا بیاید. ولی در همان روز در خانوادهٔ پادشاه انگلستان - هنری هشتم – پسری به دنیا آمد که نه تنها خانواده‌اش بلکه همهٔ مردم انگلستان منتظر به دنیا آمدنش بودند. آن روز همه دربارهٔ به دنیا آمدن ادوارد تئودور، شاهزادهٔ ویلز حرف می‌زدند و شاهزاده در پارچه‌های ابریشم و اطلسی، در خواب ناز بود، اما کسی از به دنیا آمدن کودک دیگر یعنی تام کانتی که لای پارچه‌های کهنه و پاره پوره خوابیده بود حرف نمی‌زدThe prince and the pauper, Mark Twain, 1881عنوان1-1: «شاهزاده و گدا»؛ اثر: «مارک تواین»؛ ترجمه: «محمد قاضی»؛ نشر: تهران، امیرکبیر، کتابهای جیبی، موسسه انتشارات فرانکلین، چاپ اول: ۱۳۳۷، مشخصات ظاهری: ۲۷۷ ص؛ مصور بخشی رنگیعنوان2-1: «شاهزاده و گدا»؛ اثر: «مارک تواین»؛ ترجمه: «محمد قاضی»؛ نشر: تهران، امیرکبیر، کتابهای جیبی، موسسه انتشارات فرانکلین، چاپ سوم: ۱۳۴۱، مشخصات ظاهری: ۳۰۴ ص؛ اندازه: ۱۱ × ۵/۱۶ س‌م.، فروست: امیرکبیر، کتابهای جیبی؛ ۳۲عنوان3-1: «شاهزاده و گدا»؛ اثر: «مارک تواین»؛ ترجمه: «محمد قاضی»؛ نشر: تهران، امیرکبیر، ۱۳۶۲، مشخصات ظاهری: ۲۶۶ ص؛ اندازه: ۱۰ × ۱۹ س‌م.، شابک: 978-964-00-0393-0؛ چاپ سیزدهم: ۱۳۸۶، موضوع: داستانهای آمریکایی -- قرن ۱۹معنوان4-1: «شاهزاده و گدا»؛ اثر: «مارک تواین»؛ ترجمه: «محمد قاضی»؛ نشر: تهران، جامی، چاپ چهاردهم: ۱۳۸۸، مشخصات ظاهری: ۲۶۶ ص، مصور، شابک: 9789642575626، فروست: ادبیات جهان؛ ۱۶عنوان2: «شاهزاده و گدا»؛ اثر: «مارک تواین»؛ ترجمه: «ایاز حدادی»، نشر: «تهران، آرمان، ۱۳۴۴، در ۱۲۸ ص، شابک: 964-90673-5-3 ؛ فروست: کتابهای دو زبانی آرمان؛ ۲، فارسی- انگلیسی، چاپ دوم: ۱۳۶۴، چاپ سوم: تابستان ۱۳۷۰، چاپ چهارم: ۱۳۸۱، چاپ پنجم: ۱۳۸۲؛ واژه‌نامه، موضوع: داستانهای آمریکایی -- قرن ۱۹م. يادداشت: این کتاب در سالهای مختلف توسط مترجمان و ناشران متفاوت منتشر شده استعنوان3: «شاهزاده و گدا»؛ اثر: «مارک تواین»؛ ترجمه: «ولی‌الله ابراهیمی (سروش)؛ نشر: تهران، سعیدی، ۱۳۶۳، در ۲۰۸ ص»؛ موضوع: داستانهای آمریکایی -- قرن ۱۹معنوان4: «شاهزاده و گدا»؛ اثر: «مارک تواین»؛ تلخیص: مایکل وست؛ ترجمه: «رشید بهنام»، نشر: تهران، توسن، ۱۳۶۸عنوان5: «شاهزاده و گدا»؛ اثر: «مارک تواین»؛ ترجمه: «مهدی شاکری»؛ نشر: «تهران، ارغوان، ۱۳۷۱، در ۱۷۶ ص، شابک: 964-6234-22-4»؛ چاپ دوم: ۱۳۷۱، چاپ سوم: ۱۳۷۶، چاپ چهارم: ۱۳۷۶عنوان1-6: «شاهزاده و گدا»؛ اثر: «مارک تواین»؛ ترجمه: «داریوش شاهین»، نشر: تهران، مهتاب: عرفان، ۱۳۷۱، در ۲۷۲ صعنوان2-6: «شاهزاده و گدا»؛ اثر: «مارک تواین»؛ ترجمه: «داریوش شاهین»، نشر: تهران، مهتاب، ۱۳۸۷، در ۳۱۸ ص، شابک: 978-964-7886-69-7عنوان3-6: «شاهزاده و گدا»؛ اثر: «مارک تواین»؛ ترجمه: «داریوش شاهین و سوسن اردکانی»، نقاشی‌ها: «رابرت هاجسن»؛ نشر: تهران، نگارستان کتاب، ۱۳۸۶، در ۳۶۴ ص، مصور، شابک: 978-964-8155-46-4عنوان7: «شاهزاده و گدا»؛ اثر: «مارک تواین»؛ تلخیص: مایکل وست؛ ترجمه: «محمد جوادیپور»؛ نشر: تهران، سپیده، ۱۳۷۳، مشخصات ظاهری: ۱۲۲ ص، مصور؛ شابک: 964-5569-74-5؛ چاپ دوم: ۱۳۷۴؛ فروست: انتشارات سپیده، داستانی از...۲۸عنوان1-8: «شاهزاده و گدا»؛ اثر: «مارک تواین»؛ ترجمه: «شکوفه اخوان»، نشر: تهران، نهال نویدان، ۱۳۷۵، در ۱۶۰ ص، شابک: 964-90046-4-5؛ چاپ دوم: ۱۳۸۰عنوان2-8: «شاهزاده و گدا»؛ اثر: «مارک تواین»؛ ترجمه: «شکوفه اخوان»، نشر: تهران، نهال نویدان، چاپ اول: ۱۳۹۱، در ۱۸۳ ص؛ ۱۴×۲۱س‌م، شابک: 978-964-5680-47-1؛ چاپ دوم: ۱۳۹۲عنوان9: «شاهزاده و گدا»؛ اثر: «مارک تواین»؛ ترجمه: «شهلا نق‍اش»؛ نشر: تهران، کوشش، ۱۳۷۶، در ۱۱۲ ص، شابک: 964-6326-08-0عنوان10: «شاهزاده و گدا»؛ اثر: «مارک تواین»؛ ترجمه: «علی فاطمیان»؛ نشر: «تهران، سازمان چاپ و انتشارات، نشر چشم‌انداز، ۱۳۷۷، در ۲۴۱ ص، مصور، ۱۰ × ۱۴ س‌م، شابک: 964-422-076-6»؛ چاپ دوم: ۱۳۷۹عنوان1-11: «شاهزاده و گدا»؛ اثر: «مارک تواین»؛ ترجمه: «محسن سلیمانی»؛ نشر: تهران، افق، چاپ دوم: ۱۳۷۷، در ۱۵۷ ص.، شابک: 964-6003-47-8؛ فروست: ادبیات کلاسیک برای نوجوانان؛ ۷عنوان2-11: «شاهزاده و گدا»؛ اثر: «مارک تواین»؛ ترجمه: «محسن سلیمانی»؛ نشر: تهران، افق، چاپ سوم: ۱۳۸۰، در ۱۲۹ ص، ۱۶×۵/۲۳س‌م.، شابک: 964-6742-64-5، فروست: رمانهای جاویدان جهان؛ ۷، چاپ چهارم: ۱۳۸۱، چاپ پنجم: ۱۳۸۳، چاپ ششم: ۱۳۸۵، چاپ هفتم: سال ۱۳۸۶، شابک: 978-964-6742-64-2؛ چاپ هشتم: ۱۳۸۷، چاپ نهم: ۱۳۸۸عنوان3-11: «شاهزاده و گدا: متن کوتاه شده»؛ اثر: «مارک تواین»؛ ترجمه: «محسن سلیمانی»؛ نشر: «تهران، افق، ۱۳۸۸، مشخصات ظاهری: ۲۵۶ص؛ ۱۱×۱۷ س‌م.؛ شابک: 978-964-369-494-4»؛ فروست: رمانهای جاویدان جهان، چاپ دوم: ۱۳۸۹، چاپ پنجم: ۱۳۹۱عنوان12: «شاهزاده و گدا»؛ اثر: «مارک تواین»؛ ترجمه: «مهدی علوی»، نشر: تهران، دبیر، ۱۳۸۹، در ۱۱۲ ص، شابک: 978-600-5955-18-7عنوان13: «شاهزاده و گدا»؛ اثر: «مارک تواین»؛ ترجمه: «بهناز خارابی»، نشر: تهران، زرین، ۱۳۹۰، مشخصات ظاهری: ۲۷۲ ص؛ ۱۴/۵×۲۱/۵س‌م.، شابک: 978-964-407-410-3عنوان14: «شاهزاده و گدا»؛ اثر: «مارک تواین»؛ ترجمه: «کیومرث پارسای»؛ نشر: تهران، ناژ، ۱۳۹۰، در ۲۹۲ ص؛ شابک: 978-600-91097-5-3عنوان15: «شاهزاده و گدا»؛ اثر: «مارک تواین»؛ ترجمه: «راضیه‌السادات فروزان»؛ نشر: تهران، اردیبهشت، حباب، ۱۳۹۰، در ۳۹۲ ص، مصور، شابک: 978-964-171-044-8عنوان16: «شاهزاده و گدا»؛ اثر: «مارک تواین»؛ ترجمه: «محمد همت‌خواه»، نشر: تهران، عصر اندیشه، ۱۳۹۱، مشخصات ظاهری: ۵۹ ص، مصور رنگی، شابک: 9786005550139؛ فروست: مجموعه داستانهای مصورشاهزاده و گدا با شانزده ترجمه متفاوت. ا. شربیانی
This is not my first time to the Mark Twain rodeo, but it has been a long time since I last visited. Twain is not high on my list of priorities, sorry to say. However, this lovely edition of The Prince and the Pauper found its way into my possession, so I decided to challenge those priorities. While I don’t think I will be rushing to devour the rest of Twain’s oeuvre just yet, this book has certainly given me a more mature appreciation of Twain as a writer. After all, the last time I encountered Twain, I was a child or adolescent, with corresponding tastes. (No, I don’t know why I used a cowboy metaphor with a New England author. I’m wild and unpredictable!)Whenever I think of Mark Twain, particularly of Tom Sawyer or The Prince and the Pauper, I think of the 1990s PBS series Wishbone. I grew up with Wishbone, and it was right up there with Bill Nye the Science Guy and The Magic School Bus as a formative television show that I loved beyond all reason. I mean, it’s about a talking dog that re-enacts great works of literature in a way young people can understand and enjoy. How amazingly awesome is that? Consequently, my first—and usually most memorable—exposure to many classics came as a Wishbone adventure. When I think of The Hound of the Baskervilles, I don’t picture any of the innumerable human Sherlock Holmes actors; I see Wishbone dressed in a deerstalker.So everything I remembered about The Prince and the Pauper came from dim recollections of its Wishbone episode (“The Prince and the Pooch”). This disposed me favourably the book in general, but it also left me quite surprised. I did not expect a book like this to have endnotes or to be so meticulous in its research. Twain is cites works of English history and law by people like Hume and Dr. J. Hammond Trumbull! It is much more like a work of historical fiction I would expect to see today, complete with author’s note and caveats about the liberties the author has taken. Billed by Twain as “A Tale for Young People of All Ages”, this book has plenty of historical details for an adult reader as well. The story itself, in terms of structure and conflict, is simple, but the world Twain creates is rich and complex.Aside from the milieu, the best part of this book is clearly the two titular characters, Tom Canty the pauper and Prince Edward (later King Edward VI). We sympathize with both of these boys when they are thrust out of their element by Edward’s rash decision to exchange clothing with Tom. We are supposed to, and I did, find it hilarious that Tom, after a hard life in Offal Court with an abusive father and grandmother, finds court life dull and vexing. Similarly, Edward is a good lad, but initially he suspects that Tom planned to impersonate him on purpose, and he spends a good deal of the first part of the book railing against his usurper. In general, Edward’s insistence upon his true identity is a source of endless amusement to the people around him. Meanwhile, Tom has no choice but to accept his identity as a slightly-addled Edward and cope as best he can until the true Edward turns up again.We all dream of being princes and astronauts and dragon-slayers when we are kids, but Twain adds a dose of reality to Tom’s sudden fortune. Being a prince is hard work! And as someone accustomed to the freedom of one’s own agency, the obligations of royalty—both in terms of how he must act and how he must let others act for him—weigh heavily on Tom. We like the idea of having servants and sumptuous clothing and administering justice, but we also tend to like feeding ourselves, scratching our own noses, and not having a nosy Lord Protector trying to run the country for us. Conversely, Edward is quite used to being assisted—he is a capable and intelligent child in his own right, but he is not quite the independent person that Tom was on his way to becoming. Indeed, notice how the narrator follows Tom’s perspective very closely during his chapters, only occasionally delving into the thoughts of Lord Somerset or others. In contrast, most of Edward’s experiences come to us via Miles Hendon, once he and Edward meet and, later, when they reunite. Hendon gives us that perspective of Edward as a troubled, mentally ill child, whom he is nevertheless going to shepherd because, hey, he’s a nice guy.I also get a very Shakespearean vibe from The Prince and the Pauper. We have mistaken identities, a displaced king/pretender to the throne, reversals of fortunes, etc. Twain employs his own take on colloquial Early Modern English that you will find either endearing or distracting (or perhaps both) depending on your tolerance for such accented dialogue. The language in general, both of the characters and of the narrator, has that dramatic, Shakespearean flair. A random example: “Whithersoever Tom turned his happy young face, the people recognized the exactness of his effigy’s likeness to himself, the flesh and blood counterpart, and new whirlwinds of applause burst forth.” Notice how much action there is in this sentence and how violent it is: people aren’t just clapping; there are whirlwinds of their applause, and it bursts onto the scene. I imagine that some of the vocabulary, not to mention the archaic style of the dialogue, might be daunting for a younger reader, but Twain's style in general lends itself well to avoiding boredom. I think this is one of those books that would make great bedtime reading between a parent and a child, because the parent can explain or decipher the parts that are difficult for a child to follow.I suppose writing historical fiction for a younger audience must be quite difficult. (My recent experience with The Stolen One corroborates this.) There is a tension between striving for the accuracy that makes one’s fiction “historical” rather than merely fantastical or speculative and striving to retain the reader’s comprehension. I love fiction set in Tudor England, but I also know quite a bit about how Tudor England differs from the present day, so I am very used to reading stories set in Tudor England. For a young reader, new to this period, I imagine this can be difficult. The Mark Twain rodeo offers a very nice compromise between accuracy and comprehensibility, one that both adults and children can enjoy.
Do You like book The Prince And The Pauper (2002)?
I remember reading this amazing book by mark twain when I was 15; I quite liked it then ..the story is reaaaally outstanding ..two boys (as obvious : a prince and a pauper )whom are extremely alike; switching roles in every thing (clothes , behaviour ,.....etc.)..the luxurious lifestyle amazes the pauper ; however a very rare element is missed in the prince' way of life (CARE & LOVE) ..The prince on the other hand feels sorry for his poor friend and the way he's living ..his cruel father ..starving and sleeping on the ground ..through two boys ; mark tells the story of england .. the story of the british society ...the layers and categories they had .. extraordinary book from extraordinary auther .....I still enjoy reading it after 5 years :D ..
—Samah
Mark Twain's "The Prince and the Pauper" may be considered one of his best works, but in my opinion it lacks some of the qualities of his other works that make them so great. The story takes place in 16th century England, and revolves around a Prince, Edward, and a peasant, Tom Canty, who switch roles due to their similar looks. The Prince is extremely displeased with his new lifestyle, but when he claims to be a prince he is laughed at. Meanwhile, Tom Canty, who is believed to be the Prince, is taken for crazy by the king and the royal court. Tom becomes king after the king dies, while the prince is taken hostage. I would not recommend this book and gave it only 2 stars due to its extremely difficult language of 15th century England used througout.
—Matt Berning
Young crown prince, imaginative peasant boy, just enough unbelievable coincidence of appearance combined with just enough understandable mistaken identity--good solid basic narrative. Enter Miles Hendon and the story quickly forms into more. In Miles (as wel as Mum Canty) we offer ourselves, strength and weakness all, to another with devoted love and kindness, and we find our strength can be of help, our weakness opens the way to empathy, our love keeps us present to the end, and our kindness gives beauty even to our foolishness. Because in the end whether you're misunderstood or mad, kindness is a rare and welcome friend. And in Mum Canty's love we are pulled back to ourselves even when we have been misunderstood for long enough to go mad in living like it's true.
—Kirsten
