เราอยากให้เปลี่ยนชื่อเรื่องมาก เพราะไม่มีอะไรที่ Masterful เกี่ยวกับคุณมอนเตกิวสักนิดเดียว (ซึ่งไม่ใช่เรื่องเลวร้ายนะคะ เราอ่านพระเอกแนวเบต้าได้ แต่การตั้งชื่อแบบนี้มันชวนให้เข้าใจผิด) เรื่องนี้ในแง่โรแมนซ์แล้ว ให้ความรู้สึกเหมือนงานแนว Traditional Regency ที่สำคัญเป็นเรื่องของคนธรรมดา พระเอกเป็นผู้จัดการทางการเงินของบรรดาขุนนาง (ที่เป็นพระเอกในเล่มก่อนหน้า) นางเอกเป็น Lady Companion เรื่องราวคนสามัญทั่วไป ซึ่งเราคิดว่า น่าอ่านมาก แต่ปัญหาของเราก็คือ ทำไมเรื่องคนธรรมดาจึงต้องดูธรรมดา และไม่น่าสนใจด้วย (อันที่โทษเป็นความผิดคนแต่งค่ะ) เพราะเรื่องนี้ไม่น่าสนใจเลย ตัวละครดูราบเรียบ และความรักก็เหมือนเกิดขึ้นแบบซะงั้นเช่นเดียวกับเล่มอื่น ๆ ในชุดที่ส่วนสืบสวนแย่งพยายามเป็นตัวเอกในพล็อตเรื่อง แต่ไปไม่ถึง เพราะไม่น่าสนใจมากพอ และเช่นเดียวกันอีกที่เรื่องโฟกัสที่อแดร์และเพเนโลเป้ (แล้วยังเติมฉากเซ็กส์ที่ขาดหายไปจากคู่ของมอนเตกิวและไวโอเล็ต ด้วยฉากหวือหวาของคู่นี้) This latest novel from Stephanie Laurens was different from her normal - by that I mean that the romance between Violet Matcham and Heathcote Montague was surprisingly innocent - not the flash flood of lust/love that her books are well-known for.It was also different in that the story focuses on more than two main characters. There are actually six in this case - with four of them being from a previous novel. Now, I must admit that I was thrown by what the summary told me and how the book was actually written. I truly thought I was going to read about Heathcote and Violet.But, I forgot something...This is a case book of Barnaby Adair - which means that, of course, he, his wife and his friends would be in it a lot too. Especially when there was such a spectacular mystery to solve.Even though I really liked this novel, I wish there had been more of a balance between the characters of old and the characters of new. I have all the Cynster and the Cynster companion novels and I have wanted to read Montague's story for ages. It was sweet to see him find his own lady, but I just wished there had been more scenes of them together.
Do You like book The Masterful Mr. Montague (2014)?