Het aangrijpende verhaal van John, een boekenwurm die graag naar de universiteit zou gaan. Zijn vader -een eenvoudige postbode- doet al wat hij kan om het college geld te verzamelen, doch net op het moment dat het collegejaar begint, breekt de eerste Wereldoorlog uit. Jonge gasten, incl zijn beste vriend, melden zich aan als vrijwilliger. Voor John blijkt het evident te zijn dat hij zijn studies toch aanvat. In het eerste deel van het boek gaat het over zijn leven in London, hoe hij enorm gepusht wordt om zich aan te melden, hij wordt lafaard genoemd. Zijn vader -als postbode- wordt constant geconfronteerd met gesneuvelde soldaten, doordat hij de doodsberichten bij de ouders lag gaan afgeven. Het leven is hard.Het tweede deel speelt zich af in Frankrijk, waar John in 1 klap volwassen wordt, doch nog steeds niet in volle overtuiging vecht. Hij wordt geleid door schuldgevoel, hij kan ook geen boodschapper van de dood zijn, net als zijn vader. Hij gaat op zoek naar zijn overleden vriend, -alhoewel hij weet dat hij gesneuveld is-.De nadruk ligt op de vele gesneuvelden. Er zijn geen triomfen. En de jongen wordt voorgesteld als een echte 19 jarige, misschien wel man, maar ook nog kind. De manier waarop hij tijdens de bombardementen het huis uitloopt en zijn vader volledig vergeet. En dan de manier waarop zijn 18 jarige vriend de dood vindt…De donkere, menselijke kant van de oorlog…. Angst en honger. Weten dat je een vogel voor de kat bent.Een prachtig boek. Een roman over de Eerste Wereldoorlog.Er zijn natuurlijk al veel romans die zich in die tijd situeren. Het is een mooi verhaal, heel eenvoudig verteld, zonder veel complexen, over twee jongens die aan het Front gaan vechten. De sfeer in een stad in oorlog - Londen -, waarbij pacifisten meer en meer als lafaards worden lastiggevallen, laat voelen hoe dat was toen: welk een druk dat moest geven op de bevolking. De illusie, de waanzin van het "verhaaltje": "we vechten voor ons vaderland...": hoeveel jongens zijn toen niet de dood in gegaan?Brijs' oorlogsroman is stevig geconstrueerd - uitermate goed gedocumenteerd - maar het mist wel wat diepgang. De personages dringen niet helemaal tot je door - je wordt er niet door gegrepen. Het blijft een mooie vertelling. De roman van Claudel bijvoorbeeld - "Les âmes grises" - heeft ook WO I op de achtergrond. Hoewel je in deze laatstgenoemde roman niets leest over de gevechten in de loopgraven, voel je de aanwezigheid ervan heel sterk. De personages, de hele dramatiek lijkt uit te stralen van de oorlog. Je beleeft dat als het ware echt tot in je tenen. Dat is dus niet het geval bij Brijs. "De Engelenmaker" - terecht een groot succes! - heeft me meer gesmaakt. De originaliteit van de situatie is daarvoor één reden - maar in deze roman zijn de hoofdfiguren echt van vlees en bloed... "Post voor mevrouw Bromley" is een goed verteld verhaal en het zal veel mensen bekoren. Maar ik ben benieuwd wat er van deze roman na enkele jaren nog blijft hangen...
Do You like book Post Voor Mevrouw Bromley (2011)?
Mooi. totaal anders dan de Engelenmaker, maar laat de gruwelen van de eerste wereldoorlog goed zien.
—DerpfaceMcgee
Zeer goed geschreven. Een vlot lezend boek, met een goede kijk op het innerlijk van mensen.
—welchda4
Een echte pageturner. Dit is mijn eerste boek van Brijs, maar zeker niet het laatste!
—Pat
Heel helder verhaal over een jongen uit Londen. Zeer onderhoudend.
—progga
In de aanloop van de herdenking van WO1 is dit boek een aanrader.
—passwod
