Mr. Gwyn…Even after “sitting in thought”, I still don’t know how to characterize this novel. It’s not for everyone. It’s like reading a dream. It starts out simple and straightforward. And then, it gets “artsy” to the point that you think you’re reading about some really out there performance art. And then, it truly does cut off from reality, but in a good way. The novel begins at the start of a life journey of Jasper Gwyn. He’s an author, but has decided that he will never write another novel. Then begins self-induced introspection of what he wants to do with his life. Jasper makes it his quest to find the perfect next step of his life. Ultimately, he decides he’s going to be a “copyist” and write portraits of people, even though he doesn’t know what that even means. He sets up a studio and figures that he’ll figure it out when he begins to work. This part of the novel requires the reader to detach from reality. The second part of the novel was my favorite. It’s a “portrait” in a book that has three stories in it that take place in a hotel at three different times of the same two main characters, with age differences in each story. In the first story the main characters are the same age; in the second story the man is older and the girl is 17; in the last story, the woman is older and the boy is 13. I needed to read the first story again to “get it”, they all tied together, in a dream like way. It’s a short book, beautifully written with lots of illusion. I really liked it, but it’s not a basic straightforward novel. For me, it was a fabulous read. "We blijven hangen bij het idee dat we een personage zijn dat verwikkeld is in God weet wat voor avontuur, ook het meest eenvoudige, maar wat we moeten begrijpen, is dat wij het hele verhaal zijn, niet alleen dat personage"."Mr. Gwyn" is mijn eerste kennismaken met Alessandro Baricco en het werd meteen een aangename. Intrigerend, dat is het woord. Een intrigerend boek. Een boek dat zachtjes begint, om je vervolgens via elkaar steeds vlugger opvolgende bochten crescendo mee te sleuren in een verhaal. Een verhaal, dat eigenlijk meer "show, not tell" is, waarbij je als lezer ongelofelijk veel vrijheid hebt om zelf vanalles in te vullen en onvermijdelijk stilstaat bij bepaalde zaken. Baricco weet op meesterlijke wijze aan te tonen hoe mensen, zaken, situaties… gepercipieerd kunnen worden, verschillend al naargelang de eigen ervaring van de lezer. Kijk in de spiegel. Confronteer jezelf. Of hoe niets is hoe het lijkt. Meesterlijk geschreven. Met de nodige dosis humor hier en daar.Mr. Gwyn vertelt het verhaal van de auteur Jasper Gwyn, die op een willekeurige dag besluit dat hij het wel even heeft gehad met boeken schrijven (of toch niet?). Hij publiceert als eeste ooit een lijst in the Guardian, met 52 dingen die hij nooit meer zou doen. Te beginnen met artikelen schrijven voor The Guardian. Maar ook boeken schrijven. Het eerste bevrijdende gevoel ruimt al snel plaats voor een knagende leegte en na veel wikken en wegen besluit Gwyn portretten te schrijven. Ja. Portretten. Schrijven. De wijze waarop dit gebeurt, de sereniteit, het ceremoniële… heeft echt iets speciaals. Dat de lezer uiteindelijk nooit de betreffende portretten te lezen krijgt (laat uw verbeelding werken), draagt bij tot de mystiek van het boek. "Mr Gwyn" bevat zoveel elementen, zoveel onderliggende gedachten dat het zo'n boek is dat je opnieuw en opnieuw kan lezen en er telkens iets anders in ontdekt, afhankelijk van hoe je op dat moment zelf in het leven staat. Een pareltje. Inhoudelijk en taalkundig.(over vriendschap en een meningsverschil): "Maar daarna hadden ze het er dagenlang, wekenlang niet meer over, omdat ze wisten dat dat verhaal hen uiteendreef, en dus draaiden ze er voortaan maar omheen zonder ooit in de buurt te komen van de kern van de zaak, uit angst dat ze onvermijdelijk nog verder uit elkaar zouden raken wanneer ze dat deden, en zich zouden blootstellen aan een verdriet waarvan ze niet wilden dat het hen beschoren zou zijn"(perceptie: is iets onvoltooid of niet): "Het is een opmerkelijke tekst (onvoltooid boek dat werd uitgegeven) omdat, tegen alle logica in, het ontbrekende gedeelte in het begin is. Er zijn twee van de vier hoofdstukken,maar dan de laatste twee. Voor de lezer is het dus een ervaring die je met recht bijzonder zou kunnen noemen, maar die je evenwel niet als onzinnig zou mogen bestempelen. Je ouders ken je immers op vergelijkbare wijze…"
Do You like book Mr Gwyn And Three Times At Dawn (2011)?
I didn't expect much, but it was something new! Enjoyed this original story :)
—leahle
A beautiful narrarive of love, identity, friendship and story telling.
—Keiara
Three stars to "Mr. Gwyn" and five stars to "Three Times at Dawn."
—Abbie
Enigmatico. Attrae, ma lascia l'amaro in bocca.
—makayla
