Quite a devastating book with its confusing literary structure, the void it leaves once you've read the last line, but most of all, the depth of Vann's understanding when wrenching out the dark yet somehow starkly relatable aspects of each character.It shows a little too much of myself but I learnt a lot from Vann's characters and their relationships, and I found this to be quite confronting especially as I often found detest for the Father.Discovering something of his structural ploys helped appreciate the book even more, though the chasm he leaves you hanging over, not knowing exactly what to make of the whole experience of reading his book is at least for me thrilling and rather refreshing! Although I must admit I had read some other reviews to get a better perspective. Ronduit verpletterend is deze 'Legende van een zelfmoord' van David Vann: de natuur (prominente rol van de wildernis in Alaska), de stijl (meesterlijk uitgepuurd), de thematiek (de extreme eenzaamheid van de hoofdrolspelers), de manier waarop autobiografische elementen verweven en getransformeerd worden (de zelfmoord van David Vanns vader), de structuur (een novelle met daarrond vijf verhalen met evenzovele invalshoeken),... Gewoon perfect. Tien jaar schreef (en schrapte en herschreef) de auteur aan zijn 'Legende van een zelfmoord'. Daarna was het - totaal onbegrijpelijk - nog eens twaalf jaar lang wachten voor het gepubliceerd raakte. Onbegrijpelijk vind ik, want qua kracht en qua sfeer moet het niet onderdoen voor bv. Coetzees 'Wereld en wandel van Michael K.' Dit behoort zonder meer tot de top in de wereldliteratuur. PS: Te lezen in zorgvuldig afgemeten dosissen: donkerder kom je ze niet vaak tegen.
Do You like book Legende Van Een Zelfmoord (2008)?
Grappig en ongelofelijk! Vooral het stuk op het Alaskiaanse eiland!
—twinnie
