Frederik leeft als gepensioneerd chirurg een kluizenaarsbestaan op een eiland langs de Zweedse kust. Tijdens een ijskoude winter waarin de zee dichtvriest en hij zijn dagen doorbrengt met ijsberen en opschrijven in zijn logboek hoeveel vogels er in de boom voor zijn raam zitten, duikt er opeens iemand op in zijn eenzame bestaan: Harriet, de vrouw die hij een 40 jaar geleden geleden heeft laten zitten toen hij met de noorderzon vertrok. Ze blijkt doodziek te zijn maar ze wil nog één reis met hem maken, en vanaf dan is er niets saais meer aan Frederiks leven!Mankell schrijft gedetailleerd en heel erg vanuit het perspectief van Frederik. Je leeft als het ware in het hoofdpersonage, je denkt wat hij denkt, je voelt wat hij voelt, je ziet wat hij ziet.Er is niet echt een begin of een einde; het verhaal vat aan een tijdje voor Harriet op het ijs verschijnt, en eindigt kort nadat Frederik zijn Italiaanse schoenen heeft gekregen en je voelt dat er nog heel wat zal volgen, maar de bladzijden zijn op.Mankell heeft nog meer boeken geschreven, blijkbaar ook een beroemde detectivereeks over inspecteur Wallander… Never heard of :-) Reading a novel that is narrated by a deeply depressed doctor who lives by himself on a remote island in Sweden is hard work. I only read this because a friend recommended it, and I have to agree that it is beautifully written. It even--miracle of miracles--has a hopeful ending, but it's a tough slog watching this poor man being dragged, kicking and screaming, out of his hole in the ice. (He actually enjoys taking a morning plunge in the aforementioned hole, or maybe he just enjoys punishing himself.) So I'm giving it four stars, based on the quality of the writing, but I'm afraid to recommend it to anyone who isn't prepared to spend time with a depressed 60-year-old Swede.
Do You like book Italiaanse Schoenen (2006)?
A very good READ, reminds me of the summerhouse we had on a small island in Sweden.
—Joscelin
brilliant,couldn't put it down. I wanted to give it 5 stars but made a mistake.
—amberlyn2010
Kind of depressing and quirky. But it held my interest until the end!
—samoht123